Dagboek van zes vrienden tijdens hun lobby voor Putten 2029 in Turijn
Dag 3: Zaterdag 18 februari
Vandaag onze eerste wedstrijd live: 1.000 m voor heren. De dag begint slecht. De douches op de camping zijn koud, de geisers worden gemaakt. Een voor een komen we met koppijn terug uit de douche. Ook maken we kennis met de Italiaanse toiletten. Je moet diep door de hurken om precies goed te kunnen mikken, een hele kunst. Het ontbijt maakt echter veel goed. We maken kennis met Marcelo die samen met zijn vader - door ons omgedoopt tot Kapo - en zijn broer de camping runt. Het klikt en dat vertaalt zich in goed eten en drinken zo aan het begin van de dag. Veel worst en kaas, verse broodjes en oneindig veel cappuccino.
Oval Lingotto
Het schaatsen begint om 17.00 uur. We weten niet precies wat ons staat te wachten en besluiten op tijd te vertrekken. Met de tram rijden we naar het centrum. Al stickerplakkend lopen we richting de schaatsbaan. Onderweg eten en drinken we nog wat en besluiten - gezien de lobby voor Putten 2029 - in Turijn vooral ' de goede dingen te onthouden en de slechte dingen mee te nemen'. Iedereen kan zich hierin vinden. We slenteren verder door de stad en nemen uiteindelijk buslijn 18 naar de Oval. Zo kan het gebeuren dat we al om 14.00 uur voor de hekken van de schaatsbaan staan, gesloten…. Discussie ontstaat over het nut en noodzaak van deze vroege missie, later blijkt dat de zinsnede uit het officiële Torino-boek: 'U dient 3 uur voor aanvang van de schaatswedstrijd aanwezig te zijn', veel beter vervangen kan worden door 'U dient om 3 uur bij de schaatswedstrijd aanwezig te zijn'.
Eindelijk binnen
Uniek is dat we als eerste door de kaartcontrole heen zijn, we zijn binnen! We zoeken ons vak en genieten van het stadion. Voor de gezelligheid hoef je op dit moment nog niet te komen, maar de ijsbaan en de schaatsers imponeren. Wat een snelheid als die gasten door de bochten gaan, zelfs al tijdens het inrijden. Ook de concentratie bij iedere slag verbaast ons. We hebben even de tijd totdat de wedstrijd begint en vermaken ons met stickersplakken en ouwehoeren.
Kleintje Pils
We zitten in de bocht na de finish. Allemaal NL'ers om ons heen en dus een hoog oranje-gehalte. Aan de andere kant van het stadion speelt Kleintje Pils. Tijdens de eerste week van de OS was het regelmatig een dooie boel. Vanaf vandaag is echter KP ingezet om de sfeer er eens goed in te blazen. En we worden direct al beloond voor onze lobby. Want tijdens de dweilpauze komt KP pontificaal voor onze neus spelen. Zes man uit Putten, gehuld in oranje jassen met het Putten-embleem hossen mee. Dat dat een mooi plaatje oplevert, bleek wel uit de foto die de volgende dag in de Stentor staat: KP op de voorgrond en wij vol in beeld! Het onderschrift hebben we later maar zelf gemaakt: De zes mannen uit Putten, maar wie er op de voorgrond op die muziekinstrumenten stonden te spelen is bij de redactie onbekend.
Bos-Wennemars
Het schaatsen boeit nog niet voor de dweil. Daarna gaat het snel, Cheek rijdt snel, maar heeft onvoldoende inhoud. Kuipers is ook rap, maar komt net tekort. Dan Davis en Hedrick (of Hatrick gezien zijn ambitie voor het vele goud), die zijn errug goed. We zijn - net als de meeste NL'ers - op de hand van Davis, hij wint. Dan Bos tegen Wennemars. Als een pitbull gaat Erben tekeer, het is voldoende voor de ritwinst en voor het brons. We zijn tevreden, Davis en Hedrick zijn op dit moment te snel.
Eten
We lopen vanaf het stadion naar het HHH. Onderweg komen we Elies en Peter tegen ('schoonzus' en 'zwager' van Thijs), zij begeleiden sponsorreizen. We stoppen halverwege voor een lekkere hap. Restaurant met neonverlichting en manke stoelen, maar het eten is formidabel.
Huldiging
Als we in het HHH aankomen begint de huldiging van Wennemars direct. Iedereen gaat helemaal uit z'n dak. We hebben vanavond gekozen voor ons BoBo-shirt. Dit slaat aan, want diverse VIP's zijn enthousiast over onze Putten-lobby. Dankzij bemiddeling van vriendin en Stentorverslaggever Marielle en haar Henk lopen Marc Tuitert en Stefan Groothuis met stickers van Putten weg. Ook diverse leden van NOC/NSF doen mee, burgemeester Rombouts van Den Bosch en Ton Nelissen (uiteindelijk in een Putten 2029 bobo-shirt) zien de OS in 2029 in Putten wel zitten. Dat geldt in mindere mate voor Rintje Ritsma, Dione de Graaf, Edwin Evers en Wilfried de Jong, blijkbaar maken we een te dronken indruk op ze om de stickers uit te kunnen reiken. Wel zijn we inmiddels opgeklommen in de rangorde: we worden al herkend als 'de jongens uit Putten' en de stickers worden een collectorsitem. We hebben er slechts 1.500 meegenomen, maar hadden wel 15.000 stickers kunnen plakken.
Naar de camper
Terwijl we naar de taxi's lopen, doet Rutger zijn truc met het fluitje. Op duistere wijze heeft hij de hand weten te leggen op een fluitje, stop deze achter zijn gulp en vraagt willekeurige voorbijgangers of ze zijn fluitje willen zien. We liggen helemaal dubbel, inderdaad je moet er bij geweest zijn….
