Dagboek van zes vrienden tijdens hun lobby voor Putten 2029 in Turijn
Dag 4: Zondag 19 februari
Eindelijk een warme douche! Iedereen op de camping heeft dat in de gaten en dus zijn de wachtrijen lang. Maar als je er onder staat is het wel errug lekker. Je hebt echter pech als er net naast je een wc wordt doorgespoeld, dan krijg je vijf minuten alleen warme druppels uit de douche.
Ajax-RBC
Het ontbijt is weer magnifiek. We hoeven vanmiddag pas om 17.00 uur in het stadion te zijn voor de 1.000m dames. We hebben geleerd van de dag ervoor en blijven dus wat hangen in de kantine van de camping. We zeilen wat en kijken ondertussen met een schuin oog naar Ajax-RBC, dat live wordt uitgezonden op de Italiaanse tv. We besluiten het gemakkelijk te doen en nemen een taxi naar de Oval Lingotto.
Schaatsen
We zitten weer in dezelfde bocht en het is spannend. Barbara de Loor schaatst een hele knappe tijd en dat doet zeker ook Marianne Timmer. De laatste rit is echter tussen Pechstein en Friesinger. Uiteindelijk blijft de tijd van Timmer met 0.04 seconden overeind staan. Bloedstollend dus en we schreeuwen de longen uit ons lijf voor Marianne. Later blijkt dat we zeer close in beeld zijn geweest, live op de NOS.
HHH
Dit keer geen Italiaans restaurant, maar een gereserveerd tafeltje in het HHH. En wat voor een tafel. Tafel 4 heeft nooit meer dezelfde anonieme lading als hiervoor. We zitten pontificaal vooraan met het fraaiste uitzicht op het podium, waar straks Timmertje gehuldigd gaat worden. We kiezen voor het 5-gangen verrassingsmenu (het 6-gangenmenu was niet voorradig) en laten de wijn in een behoorlijk tempo doorkomen. Het restaurant stroomt vol en ook Willem-Alexander neemt ergens achteraf plaats.
Erica
De verschillende gangen komen in een traag tempo door, maar niemand die erom maalt. We hebben fraai uitzicht op de SBS6-lady's die zo te zien behoorlijk zenuwachtig zijn voor de live-uitzending van de huldiging. Marianne draagt een fraaie spijkerbroek tijdens op het podium en Wim-Lex spreekt een mooi woordje tot haar. Bas komt op zijn gang naar het toilet Erica Terpstra tegen en spreekt haar aan over Putten. Ze blijkt ons te kennen en geeft aan zo even langs te komen. Even later schuift ze inderdaad aan en neemt een wit wijntje. Ze kent het initiatief van Putten 2029 en weet zelfs te vertellen dat die middag op de 'koninklijke tribune' Putten ook genoemd is, men kon er smakelijk om lachen. Over lachen gesproken, dat doet Erica veelvuldig. Ze vraagt naar het waarom van 2029, ons antwoord dat dit het Olympische schrikkeljaar is doet haar niet meer bijkomen van het lachen. En passant slaat ze Rolf - die direct naast haar zit - keihard op z'n schouders. Op onze opmerking dat het echt allemaal kan in Putten, denk maar aan het schansspringen van de kerktoren, ligt ze helemaal in een deuk en weer is Rolf het slachtoffer. Ze heeft echter ook nog een paar serieuze opmerkingen. We kunnen haar een e-mail sturen met ons verhaal, waarna zij ervoor zorgt dat dit 'het apparaat' ingaat. Bovendien vraagt ze ons twee T-shirts in kleine maatje te laten maken met BoBo erop, voor de jongste prinsessen. Afsluitend weet ze nog te melden dat NL probeert om de OS van 2028 binnen te halen. Wij bieden ons aan, met een minimaal budget is onze lobby nu al geslaagd. Over het gebruik van de auteursrechtelijke bescherming van het OS-logo horen we haar niet:'Wat zegt u?'
Erica loopt weg, zes dertigers uit Putten beduusd achterlatend. We zijn er even stil van, maar bulderen vervolgens van het lachen. Waar gaat dit allemaal over?
Boogy
Langzaam stroomt het restaurant leeg en wordt de dansvloer onder ons voller. We staan zelf bovenin het restaurant te swingen terwijl om ons heen de tafeltjes worden uitgehaald. Dan draait de DJ opeens 'onze' plaat: Blaim it on the boogy van The Jacksons. Al jaren gaan we compleet uit onze dak, inclusief choreografie, op dit nummertje. Ook nu, daar staan ze dan: zes man op een rij, torenen zo'n 5 meter boven de dansvloer uit en doen hun kunstje. Achteraf blijkt dat minstens de helft van de dansvloer (toch zo'n 1.000 feestgangers) naar ons heeft staan kijken. Wij hebben niets in de gaten en gaan helemaal op in the Boogy. Super!
Gemengde scepsis
We begeven ons uiteindelijk toch naar de feestzaal beneden en stuiteren aan alle kanten de zaal door. Zodra de lichten aangaan worden ook wij gedwongen het HHH te verlaten. Op weg naar de taxi's stoken we nog even een echtelijk onderonsje op, dat zorgt even voor wat gemengde scepsis onderling. Diek, Rolf, Evert-Jan en Thijs nemen een taxi, Bas en Rutger sluiten later aan. Het eerste viertal rijdt via een gigantische omweg naar de camping. We wachten bij de ingang nog even op Rutger en Bas, maar krijgen het koud en besluiten naar de camper te gaan. Zodra we ons 'laantje' inslaan zien we halverwege twee figuren in het duister staan. Vreemd gezicht, ze lachen en het lijkt wel of ze sneeuwballen aan het gooien zijn. Zodra we dichterbij komen valt onze mond open van verbazing: Twee mannen staan in het donker met hun dronken kop sneeuwballen te gooien, met de broek en onderbroek op de knieën. Wat gaat dit over….
We liggen helemaal dubbel en besluiten de avond met een glas champagne in de camper. We beloven elkaar eeuwige vriendschap! Dat hebben we - vaak in beschonken toestand - al menig keer gedaan en zal zeker nog vaker gaan gebeuren.
